De onderzoekers kwamen ook tot een andere conclusie. Deelnemers aan het onderzoek werden namelijk ook gevraagd naar hoe belangrijk het berichtje was dat ze hadden gelezen. Achteraf gezien gaf 84% van de deelnemers aan dat het berichtje niet belangrijk genoeg was voor de risico’s die het lezen opleverde. Maar liefst 94% gaf aan dat het lezen van de berichtjes zeker niet opwogen tegen de kans op een boete.
Als het de deelnemers niet om de inhoud van de berichten gaat, waarom voeren zij dan toch het gevaarlijke gedrag uit? De meeste deelnemers gaven aan dat zij dit deden om verveling tegen te gaan of om nuttig bezig te zijn. Ze communiceerden daarom met familie en vrienden, maar ook met collega’s, klanten of andere zakelijke relaties.
Eerder communiceerden we al dat we elkaar kunnen helpen door geen berichten te sturen als je weet dat iemand onderweg is. Bij de laatste groepen speelt echter ook de werkgever een grote rol. Een beleid waarin het gesprek wordt aangegaan over hoe het bedrijf omgaat met urgente berichten kan veel betekenen. Er kan niet van medewerkers worden gevraagd om te werken én een voertuig te besturen. Met een MONO-beleid houden we daarom het verkeer veilig.
Lees meer over wat jij als werkgever kan doen op de website van MONO-zakelijk.